nasimadmin بدون دیدگاه

بخش دوم معرفی انواع مبدل های حرارتی رایج در تاسیسات

در مقاله قبلی به بخش اول معرفی انواع مبدل های حرارتی رایج در تاسیسات حرارتی و برودتی پرداختیم. در این مقاله به ادامه معرفی خواهیم پرداخت. مبدل حرارتی بعدی، هیتر از نوع Trench می باشد.

این نوع هیتر ها در کناره های محیط واحد مسکونی و معمولاً در زیر پنجره ها یا دیواره های شیشه ای نصب می گردد. آنها در داخل کف نصب می‌شوند و هدف از نصب آنها کم کردن میزان اتلاف حرارت همزمان با جلوگیری از شکل‌گیری کندانسه می باشد. این هیتر ها با تشکیل دیواره ای از جریان های هوای همرفت انجام میدهند.

این هیتر ها معمولاً از جریانهای آب داغ و یا المنت های برقی برای گرم کردن هوا استفاده می کنند. جایگاه قرارگیری آنها در کف زمین بدین معنا است که آنها به سردترین هوای موجود در واحد مسکونی یا تجاری دسترسی دارند. مبدل حرارتی حرارت داخلی این تجهیز را از طریق فین تیوب ها انتقال میدهد. این امر باعث گرم شدن هوای سرد و حرکت آن به سمت سقف واحد مسکونی یا تجاری می شود.

همزمان با اینکه این هوای تازه گرم شده به سمت سقف حرکت می کند هوای سرد موجود در اطراف سعی می کند که جای آن را در کف بگیرد و این امر موجب ایجاد جریان هوای همرفت در داخل اتاق و تشکیل لایه مرزی حرارتی بین شیشه و اتاق می گردد.

داکت الکتریکی هیتر با المنت های کویل باز.


این تجهیزات اغلب در کاربردهای ساخت داکت، کوره ها و گاهی اوقات نیز در فن کویل ها مورد استفاده قرار می گیرد. این تجهیزات با استفاده از کویل های در معرض هوا که از فلز بسیار مقاوم برای ایجاد حرارت استفاده می کنند، کار میکنند. این المنت های حرارتی به صورت مستقیم در مسیر جریان هوا قرار می گیرند و همانطور که هوا از میان کویل ها عبور می کند، انرژی حرارتی از طریق همرفت منتقل می گردد.

تجهیزات گرم کنندگی یک شکلی را در طول جریان هوا ارائه می دهند، اگرچه که این نوع تجهیزات تنها زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که شرایط بسیار ایمن باشد و کول ها به آسانی قابل دسترس نباشد.


مبدل های حرارتی میکروچنل


این نوع مبدل ها پیشرفتی در تکنولوژی کویل های فین تیوب به شمار می آیند که انتقال حرارت بسیار بهتری را به دنبال دارند. البته این نوع مبدل های حرارتی فقط برای کاربردهای تبرید و سیستمهای ایرکاندیشن مورد استفاده قرار می گیرد.
این نوع مبدل های حرارتی نیز با استفاده از جریان همرفت به عنوان روش اصلی انتقال حرارت کار می کنند.
مبدل حرارتی میکروچنل طراحی ساده‌ای دارد. در هر طرف یک هدر وجود دارد. بین هر کدام از هدر ها تعداد زیادی تیوب های تخت (flat tubes) که در بین آنها فینهایی (پره ها) وجود دارد. هوا از میان فیلم ها و در داخل گپ های موجود حرکت کرده تا انرژی حرارتی را با خود حمل کند و بیرون ببرد. مبرد از طریقه هدر دیگر وارد شده و از طریق تیوبهای تخت حرکت می کند تا اینکه به هدر بعدی برسد.
هدرها دارای بافل هایی هستند که جهت های آنها طوری است که کنترل جریان مبرد را به عهده دارند و بدین منظور از آنها استفاده می‌شود که مبرد را چندین بار در داخل تیوب ها به گردش درآورده تا زمان سپری شده در داخل مبدل و در نتیجه افزایش انتقال حرارت را ایجاد نماید.

در داخل هر کدام از تیوبهای تخت تعدادی سوراخ های کوچک وجود دارد و همچنین میکروچنل های بسیاری وجود دارد که در سراسر طول هر تیوب تخت حضور دارند. این میکرو چنل ها سطح انتقال حرارت را به مقدار زیادی افزایش می‌دهند که کمک می کند تا مقدار بیشتری از انرژی حرارتی از مبرد گرفته شود و به محفظه فلزی مبدل حرارتی وارد شود.

اختلاف دما بین مبرد و هوا موجب انتقال حرارت هدایتی از طریق تیوب تخت به درون محفظه و فین ها می شوند. همانطور که هوا از میان جبهه های موجود حرکت می کند انرژی حرارتی را از طریق همرفت به خارج منتقل می کند.